Τετάρτη, Μαρτίου 15, 2006

Lost in Translation

Και φτάνει η μέρα εκείνη που ο παραμικρός θόρυβος είναι μαρτύριο. Τα αγαπημένα σου τραγούδια δεν είναι παρά μία φασαρία στα αυτιά σου. Η απόλυτη ησυχία είναι το μόνο που αντέχεις.

Να κουκουλώνεσαι με τα σκεπάσματα και να κρυώνεις αφόρητα. Να πρέπει να πας στη δουλειά και το πάπλωμα να σε έχει πλακώσει. Να κλαις και να μην ξέρεις αν είναι δάκρια ή σταγόνες βροχής.

Αυτά τα αστεία στην δουλεία, πώς να τα αντέξεις; Συναντήσεις με πελάτες μέσα σε μία ευτυχισμένη υποκρισία. Να πρέπει να κατσαδιάσεις υπαλλήλους χωρίς να έχεις κουράγιο να σηκώσεις το δάχτυλό σου. Και το μόνο που σκέφτεσαι είναι πότε θα τελειώσει η ημέρα για να χωθείς ξανά στο κρεβατάκι σου.

Έφτασε η μέρα που πάντα φοβάσαι. Και αναρωτιέσαι, που πήγαν όλα στραβά; Πως το τελευταίο παθιασμένο φιλί έγινε δεν σ’ αγαπώ; Μου λένε και οι φίλοι μου να μην δίνομαι ολοκληρωτικά σε μία σχέση. Πώς γίνεται αυτό; Πως γίνεται να δίνεις τον μισό σου εαυτό; Τι κάνεις με τον άλλο μισό; Τον κρατάς έκπληξη για αργότερα; Γίνεται; Δεν γίνεται! Μου λένε, και μάλλον έχουν απόλυτο δίκιο σε αυτό, να νοιώθει ότι μπορεί και να σε χάσει. Δεν ξέρω εγώ από παιχνίδια. Ξέρω μόνο να αγαπώ. Να αγαπώ και να νοιάζομαι. Τι τα χρειαζόμαστε τα παιχνίδια όταν και οι δυο είναι ευτυχισμένοι σε μία ατελείωτη αγκαλιά.

Που δεν ερμήνεψα τα σημεία σωστά; Κάπου χάθηκα μέσα στα μηνύματα. Κάπου εκεί ανάμεσα στα λόγια που ψιθυρίζαμε τα βράδια κάτι δεν μετάφρασα σωστά. Κάπου εκεί ... κάπου εκεί χαμένος στα φιλιά ... somewhere over there I lost it. I got lost into the feelings, the signs, the meanings. I am lost again … lost in my thoughts … thoughts I have no one to talk about … I wish I was home … I wish I was home … at least there I don’t have to translate …

13 σχόλια:

NetKerveros είπε...

Μου αρέσει που έκλεισα τα comments για να μην συζητήσω το θέμα και όλοι σας πηγαίνετε στο πιο κάτω post για να μου τα πείτε. Λοιπόν, πέστε τα και ξαλαφρώστε όπως λέει και ο Λαμπρούκος.

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

κοιτα να δεις οκ αφεντικο εισαι οτι θελεις κανεις! αλλα μην τα παρω τωρα!!! μια πανω μια κατω... για να αφησουμε ενα σχολιο ιδρωνουμε βρε παιδι! δεν σεβεσαι την ηλικια μου? δεν σεβεσαι το ζαχαρο μου... να τωρα μου το ανεβασες!!!
και αφου τα ειπα και ξελαφρωσα (χα χα χα)
ωστε ετσι,ε? ερωτας...μπανανοφλουδα!!!
να προσεχεις παιδακι μου γιατι αυτα τα πραματα "γλυστρανε".....
;)

loukoumaki είπε...

Και πάνω που ετοιμαζόμουνα να σου πω πόσο τυχερός είσαι που είσαι ερωτευμένος και να φροντίσεις να το χαρείςμου τα γυρνάς..
Γιατί βρε πουλάκι μου? Τι έγινε? και γιατί σε έπιασαν πάλι τάσεις φυγής?
Σε νιώθω και εγώ τα πέρασα, ειδικά αυτό το απότομη προσγείωση χωρίς αλεξίπτωτο είναι απαίσια αίσθηση...
Αλλά περνάει, το ξέρεις άλλωστε, περνάει και μένεις αδυνατισμένος και έτοιμος για νέες περιπέτειες μέχρι να έρθει η στιγμή που θα βρεις το άλλο σου μισό και εσύ ειδικά θα το βρεις.. αφού είσαι διαμάντι βρε κουτό!

Αυτά τα λίγα, λυπάμαι και κουράγιο

Α.

greekgaylolita είπε...

Πόσο δυσοίωνη και υπολογιστική μου φαίνεται πάντα αυτή η "συμβουλή" να μη δινόμαστε ολοκληρωτικά,να κάνουμε τον άλλο να νοιώθει πως μπορεί να μας χάσει
Και στον τομέα των σχέσεων δείκτες τιμής-απόδοσης ε;
Μπορεί να πονάς,μπορεί να υποφέρεις
αλλά τουλαχιστον "μιλάς"
Και ας έγινε λάθος στη "μετάφραση"
Την επόμενη φορά θα αποκατασταθεί η ομαλή ροή
Αρκεί να βλέπεις λίιγο,καθαρά
Υπομονή προς το παρόν..

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

(καλα αφου αυτοσχολιαζομαι κιολας...σιγουρα δεν ειμαι καλα!!)
αφου ρε παιδια το ξερουμε οτι κατι δεν θα ΄χει το τελος που θελουμε... το αισθανομαστε! απλα πανω στην μουρλα δεν το παιρνουμε χαμπαρι... αν μας "ακουγαμε"... θα μας γλυτωναμε απο πολυ πονο!...'
;)

NetKerveros είπε...

Βασιλική, ξέρω ένα πολύ καλό ψυχίατρο. Νομίζω αν πας με τον Λαμπρόυκο θα σας κάνει και έκπτωση. Είναι πολύ δύσκολο να δεις τα σημάδια. Τα βλέπεις, τα αποθηκεύεις στην μνήμη σου αλλά δεν τα πιστεύεις. Και ξαφνικά μία εβδομάδα πριν το τέλος όλα μπαίνουν στην θέση τους, όλα ταιριάζουν και η ιστορία αποκτάει λογική. Δεν είναι δύσκολο να τα δεις. Απλά δεν θέλεις να τα πιστέψεις.

Λουκουμάκι μου ξέρεις πόσο λατρεύω όταν έρχεσαι για επίσκεψη στο blog μου. Δεν θέλω να μου στεναχωριέσαι. Τον δρόμο μου θα τον βρω και γρήγορα μάλιστα. Όλα εξαρτώνται από πως τα βλέπει κανείς. Από μία σχέση μπορείς να κρατήσεις τόσο ωραίες αναμνήσεις, τόσο ωραία συναισθήματα ... το αλάτι και το πιπέρι της ζωής!

Α.ψεγάδιαστο Διαμάντι

Κοκοβιέ, είμαι είδη μείον 2 κιλά. Μια χαρά τα πάω! Το σχέδιο «καλοκαιρινό ξεσάλωμα» πάει ρολόι. Χίλια ευχαριστώ πάντως. (κρασοκατάνυξη ε; ωραίο ακούγεται)

Λολιτάκι, δυστυχώς το φλέρτ, τα παιχνίδια, η υποκρισία, τα ψεματάκια είναι όλα μέσα στη σχέση. Όλα μέσα. Και την επόμενη φορά δεν θα τα δω πιο καθαρά. Το ξέρω καλά γιατί ξέρω τον εαυτό μου.

Λαμπρούκος είπε...

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ.

ΚΑΛΑ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΕΓΩ ΟΤΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΟΛΟ ΘΕΣ ΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΧΩΣΕΙς ΑΛΛΑ ΕΙΣΑΙ ΚΟΥΡΕΛΙ.

ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ!!!

Παρόλα αυτά ο άκρατος ανθρωπισμός μου, μου επιβάλει να σου μιλήσω στοργικά. ΌΧΙ δε γίνεται να δίνεια μισά, γιατί μισά θα λαμβάνεις, Και εμείς θέλουμε να ζήσουμε τα ολόκληρα, ι όχι τα χάρτινα που λέι και η Γαλάνη.

Εγώ είμαι μαζί ου.

Υπογραφή
Ο καλύτερος σου (σλουρπ) υπάλληλος

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

καλημερουδια αφεντικουλι!
τι κανεις βρε ψυχη?
καλυτερα?...
και εδω τερμα οι γλυκες...
δε με λλλες?
1ον.τι σε κανει να πιστευεις οτι θελω ψυχιατρο?...
2ον.και γιατι να παω με τον εν λογο κυριο?...(ειναι και απο πανω και ακουει...!)
3ον.με ερωτες και τα τοιαυτα δεν θελω σημερα να ασχοληθω.. ειναι πεμπτη ανημερα παρασκευης και ετοιμαζομαι ψυχολογικα για σου κου!!...
4ον.εκεινες οι τελιτσες διπλα στο link μου γιατι υπαρχουν ακομη? δεν ξες τι να γραψεις?... ενα "θεά" ειναι αρκετο....
5ον.βγαλε αυτο το μαραφετι (Word Verification) γιατι θα αρχισω τα κατακορυφαααα! (ασχετο... ειναι απο αλλο επεισοδιο...)
;PP

northaura είπε...

πάντως εγώ το λέω, αμά το σοβαρέψουμε και μαζευτούμε όλοι εμείς οι "χαμένοι" θα κάνουμε σοβαρό κομιούνιτυ (σόρυ που το διακωμωδώ, αλλά ώρες ώρες δε μου μένει τίποτα άλλο πια). καλημέρες από δω

ellinida είπε...

Eπιτέλους άνοιξες τα σχόλια !
Λοιπόν έχω να πω ότι είσαι παιδί διαμάντι , να βρεις μιά αντάξια σου και να αφήσεις τα ζιργκόν .
Τυχεράκια , μείον 2 , κοίτα μην τα πάρεις πίσω όπως σου ξαναείπα . Γυμναστήριο , νυχτερινή ζωή και γλέντι . Η δυστυχία θέλει καλοπέραση καλό μου παιδί .
Αντε κοίτα να γλεντήσεις την ζωή σου πριν σε κουκουλώσει καμμιά !
Φιλάκια και καλή σου μέρα .

vatraxokoritso είπε...

Πονάς?
άρα "μπορείς και νιώθεις"
για σκέψου να μην..
ξέρεις πόσοι άνθρωποι είναι ανίκανοι να νιώσουν?
οι περισσότεροι..
δεν είναι λόγια παρηγοριάς,δεν συνηθίζω να παρηγορώ και σιχαίνομαι όταν το κάνουν σε μένα..
απλώς σκέψου το..

NetKerveros είπε...

Λαμπρούκο ποτέ τα μισά. Πάντα όλα. (έλα να με δεις αργότερα για την αύξηση)

Βασιλική, δεν έχω κουράγιο (και διάθεση) να σου απαντήσω αλλιώς... Πάντως οι δυο σας μου έχετε φτιάξει το κέφι σήμερα. Όσο για τα δύο τελευταία τα τακτοποίησα. (μου είχαν σπάσει τα νεύρα αυτά τα ορνιθοσκαλίσματα.)

Northy … πρέπει και να βλέπουμε και την αστεία πλευρά αλλιώς χαθήκαμε!

Ελληνίδα, ξεκινάω από αύριο κιόλας. Παω σου κου στην συμπρωτεύουσα.!

Βατραχοκόριτσο, μερικές φορές θα ευχόμουνα να μην ένοιωθα ... αλλά ευτυχώς είναι πολύ λίγες αυτές οι στιγμές, σαν αυτήν που ζω τώρα. (Εντωμεταξύ είχα κλείσει τα comments για να μην ακούσω παρηγοριές και όλοι αυτοί από πάνω πηγαίνανε σε όποιο post βρίσκανε και μου αφήνανε comments :-)

. είπε...

θα συμφωνήσω με το βατραχογκερλ...

πέρασα μια περιοδο που ευχόμουν ακόμα και να πονούσα για κάποιον.. μαρτυριο.. απλά ζήσε το, και τα ακλά και τ άσχημα αισθήματα είναι