Τρίτη, Μαΐου 16, 2006

Lost in Translation (again)


Υπάρχουν κάτι στιγμές που νοιώθω τόσο μα τόσο χαμένος ...

Υπάρχουν κάτι πρωινά που ξυπνάω με τόσα δάκρυα στα μάτια ...

Υπάρχουν κάτι δειλινά που το ολόγιομο φεγγάρι απλά δεν γεμίζει την καρδιά ...

Και φτάνει η στιγμή που ποτέ δεν περίμενα να αγγίξω. Να μου δίνουν απλόχερα την αγάπη και τον έρωτα και εγώ να μην θέλω με τίποτα να γευτώ. Να έχω κουρνιάσει σε μια γωνιά και με νύχια και με κλάματα να διώχνω όλους από κοντά μου. Ποιος το περίμενε από μένα αυτό; Ποιος;

Διότι ο ζυγός μήνας ήρθε για μένα και ήρθε στην ώρα του όπως πρόσταξε η μοίρα μου. Ήρθε τον Απρίλιο που μας πέρασε. Ήρθε και έμεινε αυτή την φορά και εγώ δεν είπα τίποτα σε κανέναν. To κράτησα κρυφό απ’ όλους. Ακόμα και από μένα! Και μου το είχε πει η φίλη μου η Άννα από την Βαρκελώνη. Κουράγιο και μετά από κάθε μονό μήνα έρχεται και ο ζυγός! Κουράγιο! Αντηχούν μέσα μου τα λόγια της κάθε στιγμή από τότε. Και σκεφτόμουνα ... σιγά μη και έρθει. Σιγά μη και με αγγίξει ο έρωτας ξανά. Σιγά μη και τον νοιώσω ...

Και τον νοιώθω ... και με αγγίζει ... και εγώ τον διώχνω όσο ποιο μακριά μπορώ ... και είμαι τόσο μα τόσο χαμένος ... είμαι τόσο μα τόσο μόνος ...

Και χτες βράδυ η αγκαλιά ήτανε καυτή ... το φιλί δροσερό ... το άγγιγμα χάδι ... αλλά και πάλι δεν ήτανε αρκετό γιατί και σήμερα ξύπνησα με βουρκωμένα μάτια. Και σήμερα το πρωί σύρθηκα από το κρεβάτι μου στον καθρέφτη ελπίζοντας να δω ένα χαμόγελο στα χείλια μου αλλά μάταια. Μόνο ένα κόμπο στο λαιμό είδα και ένοιωσα και δεν καταλαβαίνω γιατί! Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορώ να αφεθώ στον έρωτα. Να πλημμυρίζω με γέλια την ζωή. Να περπατάω δίχως να αγγίζω τη γη. Δεν καταλαβαίνω γιατί! Πάλι έχω χαθεί μέσα στις σκέψεις μου. Πάλι έχω χαθεί στη μετάφραση αλλά αυτή τη φορά στη μετάφραση των δικών μου σκέψεων. Πάλι χάθηκα ...

And I am wondering and wandering … lost in my thoughts … I wish I was home now ... I wish I was far away … back home. At least there I don’t have to translate.

Και τώρα που και εσύ χάθηκες
διαβάζοντας τις σκέψεις μου,
φοβάμαι ότι έχεις και εσύ
βουρκωμένα μάτια σαν και τα δικά μου.
Να ξέρεις ότι σε αγαπώ και σου χαμογελώ ...

Για σένα που ξέρω πόσο πολύ το αγαπάς
VIKTOR LAZLO & SERHAT HACIPASALIOGLU
TOTAL DISGUISE (TANGO MIX)

VIKTOR LAZLO & SERHAT HACIPASALIOGLU
TOTAL DISGUISE (FRENCH_VERSION)

31 σχόλια:

Λαμπρούκος είπε...

Eμ βέβαια, αφού πρώτα ξεσκιστήκαμε στα ταξίδια και την περιήγηση,έπιστρέψαμε τώρα και αρχίσαμε το κλαψομούνιασμα. ΟΧΙ κύριε δε θα σου περάσει, δε σε λυπάται κανείς...

snikolas είπε...

Αν δεν σου βγαίνει μην το ζορίζεις! Σταμάτα το. Αλλά να είσαι σίγουρος πως ΔΕΝ.

NetKerveros είπε...

Λαμπρούκο ευτυχώς που έχουμε και εσένα. Λύθηκα στα γέλια. Δεν θέλω λύπηση. Ένα αεροπορικό εισιτήριο για να φύγω ξανά θέλω.

Νικόλα, δεν ξέρω να σου πω. Είμαι χαμένος.

Μοργκάνα, κάνω αυτό ακριβώς που μου κάνανε. Αυτό είναι που με πονάει ακόμα ποιο πολύ.

Μένω Εκτός, είναι οι τύψεις που με βασανίζουν κάθε βράδυ ότι τελικά έγινα και εγώ κάφρος. Βέβαια δεν έχω κρύψει τίποτα για το πως αισθάνομαι στη σχέση αυτή και απλά σήμερα τα έγραψα για να βγουν από μέσα μου αλλιώς θα έσκαγα.

loukoumaki είπε...

και εκεί που έλεγα ότι σε διαβάζω καλύτερα..
και πάνω που κουτσομπολεύαμε με τον Νικόλα ότι μάλλον μπήκες σε ζυγό μήνα.. τα ανέτρεψες όλα..
.. ελπίζω να βρεις την άκρη χωρίς να χρειαστεί να ταξιδέψεις ΞΑΝΑ :)
χαμογέλα καρδιά μου και μην αναλύεις τα πάντα

NetKerveros είπε...

Τι; με κουτσομπολεύεται με τον Νικόλα;

Θα βρω την άκρη Λουκουμάκι μου. Θα τη βρω.

Xνούδι είπε...

Δεν ξέρω να δίνω συμβουλές. Αυτό όμως που ξέρω στα σίγουρα να σου πω, είναι να προσέξεις και την άλλη πλευρά. Καμιά φορά, χωρίς να το θέλουμε, προκαλούμε πόνο, εκεί που δεν πρέπει. Και μετά, πονάμε κι εμείς γι'αυτό που κάναμε.

φιλιά kerverako μου. και να προσέχεις τον εαυτό σου.

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

καλα ρε αφεντικουλι;
τι εγινε;
δυο τρεις μερες σε αφησα μονο...
και τα κανες παλι απο κουπες;;;
δεν φοβασαι να μην αγαπησεις...
φοβασαι να μην πληγωθεις...
και παλι...
λοιπον προτου τα παρω και το κανω μπαχαλο το μαγαζακι, ξυπνα...
ξυπνα....
δες...ακου.... και προς θεου ξυπνα!!!!

Ανώνυμος είπε...

Φίλε μου καλέ (κι ας μην γνωριζόμαστε), μην σκέφτεσαι, κάνει κακό.
Είσαστε δύο σ' αυτή την σχέση (ελπίζω δηλαδή να είστε μόνο 2 :)).
Περνάτε καλά?
Αν ναι, τότε χαλάρωσε και απόλαυσέ το.
Δεν θα πονέσει.
Μην κοιτάς μήτε πριν, μήτε και να λογαριάζεις τα επόμενα. Τίποτα στο κάτω κάτω δεν περνάει από το χέρι μας.
Κι αν σου χαρίζουν τον έρωτα και δεν νιώθεις έτοιμος να ανταποδώσεις, μην ανησυχείς ... τρώγοντας, έρχεται η όρεξη.

Καλά να περνάς και όπως είπα και στην αρχή ... μην σκέφτεσαι :)

Ανώνυμος είπε...

ααααα, και κάτι που ξέχασα ... άκου και το "Αλλιώτικη μέρα" από την Τσανακλίδου, τρεις φορές την ημέρα. Δεν έχει σημασία αν θα είναι πριν ή μετα το φαγητό.

...μέτρησα τον κόσμο δυο φορές
μέσα στα απλά ειν' τα ωραία
όπως όταν είμαστε παρέα
τί καλό που κάνει ενάς καφές...

Χρειάζεσαι κάτι περισσότερο ? :)


Sorry, για το 2ο "καπάκι" μήνυμα

NetKerveros είπε...

Χνούδι μου, εμείς οι δυο τα είπαμε. Κουράγιο. Θα σου πω τι μου λέει ένας φίλος μου ... υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια!!! Χαμογέλα!

Βασίλω, δεν με άφησες μόνο δύο μέρες. Άντε μη τα ακούσεις και εσύ τώρα. Πολύ καλημέρα.

Αγαπητέ ανώνυμε, ευχαριστώ για την επίσκεψη. Δεν έχω τίποτα να σου πω ... vομίζω ότι τα είπες όλα. Ευχαριστώ για την "μουσική" συνταγή!

Μοργκάνα μου ... ψυχραιμία! Μάλλον το post μου ήταν πολύ δυνατό αυτή τη φορά. Σε καλημερίζω και σε φιλώ. (και άλλαξε αυτή την φωτογραφία που ρουφάς τα αίματα!!! Πως να σου πω καλημέρα με όλη μου την ψυχή;;;)

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

αφεντικουλι μου;;;;;
πολλες και γλυκες ζουζουνοκαλημερεςςςςς....
;ppp

. είπε...

χχμμμμμ......... γλειφιτζούρι;;; (νομίζω είναι το καλύτερο φάρμακο =) )
και μια αγκαλιά =)

Μαρκησία του Ο. είπε...

Μάλλον δεν αντέχεις τα μισά, τα σχεδόν, τα ναι-μεν-αλλά...

είναι αυτό έρωτας; κι αν ναι γιατί τον διώχνεις;

πότε είμαστε άραγε έτοιμοι για αυτόν;

ποτέ ;-)

όταν είμαστε πληγωμένοι, πληγώνουμε. Εκτός από τους άλλους (τα αθώα γυναικόπαιδα) και τον εαυτό μας, γιατί του αρνούμαστε το δικαίωμα να νιώσει ξανά κάτι.

. είπε...

κερβεράκο η επιθυμία σου εξετελέσθη.... πήγαινε στο μπλογκ μου, το δωράκι σου σε περιμένει =)

Σταυρούλα είπε...

Αχ, αυτός ο έρωτας είτε έρχεται είτε φεύγει, πάντα πληγωμένους μας αφήνει! Δίκοπο μαχαίρι!

maika είπε...

..δεν είναι που δεν αφήνεσαι..
είναι που δεν σε χτύπησε ακόμα κατακούτελα....
αυτόν τον έρωτα δε μπορείς να τον αποφύγεις όσο κι αν του κρύβεσαι...

περίμενε λίγο και θα δεις!!!

ηω-λιθικός είπε...

Καλήσπέρα ...
πρώτη μου επίσκεψη και είμαι εντυπωσιασμένος ειλικρινά...Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις , θα τα ξαναπούμε .... να σε καλά...

SomeonethatIusedtobe είπε...

Δεν ξέρω Kerverako μου σε ποιο άτομο το αφιερώνεις, προφανώς το αξίζει..
Είναι πολύ γλυκό εκ μέρους σου, γι'αυτό κάποια στιγμή θα πάψουν να
είναι βουρκωμένα τα μάτια σου, γιατί και συ αξίζεις κάτι καλό..
Απλά πρέπει να το πείς στον εαυτό σου και αυτός με την σειρά του
να το δεχτεί..τότε θα δείς οτι μπορείς εύκολα να ξεπεράσεις τα
άσχημα που έρχονται..και μπορείς να χαρείς και να απολάυσεις
δυνατότερα τα καλά που θα είναι πολλά! ;)

mindstripper είπε...

Σε συνδυασμό με τον Βασίλη που ακόμα τον έχω "φρέσκο" στο μυαλό μου...
Tο επόμενο στάδιο θα είναι από τα πιο όμορφα Ανδρέα, θα δεις.

Αγαπάω κι αδιαφορώ
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
το λοιπόν θα αγαπάω και μένα
όπως εσένα

Μην παρανοείς τα λόγια που 'χω πει
είναι η πιο απλή του κόσμου συνταγή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς

Κοίτα με στα μάτια με υπομονή
διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ
και μαζί σου το 'χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν' αγαπάω και μένα
όπως εσένα

Την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ
μάγεψαν και σένανε τα ξωτικά
κάνεις πάλι κύκλους σ' άλλη αγκαλιά

Και μη μας τρομάζουν φως μου οι πληγές
στις χρυσές στιγμές μας πλάι και αυτές
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς

Αγαπάω κι αδιαφορώ
κι έχω φτιάξει έναν καινούργιο εαυτό
τώρα πια με αγαπάω και μένα
όπως εσένα


Πολλά πολλά φιλιά. :-)

Depsorama είπε...

Καλέ μου,
δεν είσαι καλά. Αυτό το καιρό, απλά δεν είσαι καλά. Δεν είναι κακό, ούτε μεμπτό. Μην δικαιολογείσαι. Έχεις δικαίωμα στο να μην είσαι καλά. Έχεις δικαίωμα να νοιάζεσαι μόνο για την πάρτη σου. Μην ψάχνεις πως που τι και γιατί. Δεν θα το βρεις.

Υπάρχει χρόνος για ανάλυση, ενδοσκόπηση και αυτοκριτική αργότερα.
Τώρα απλά ανάσαινε και περίμενε. Να περάσει ο καιρός. Και πίστευε, τυφλά, ότι θα περάσει.
Στο υπόσχομαι θα περάσει, πάντα περνάει.

την αγάπη μου χχχ

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

ωχ! μου την λες τωρα;;;;;
και γω τωρα τι κανω;;;
κανω την παπια;;;
ουχι!!!
σου την λεω και εγω!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!
;pppp

NetKerveros είπε...

Βασίλω … πολύ πολύ καλημέρα. Θα αφήσω το κατσάδιασμα για μία άλλη φορά. Χε χε χε!

Μαριλίνα μου, έκτατη ιδέα το γλειφιτζούρι αλλά προτιμώ την αγκαλιά και την ζωγραφιά σου! Ευχαριστώ πολύ πολυ πολύ!

Μαρκησία … ουτς … ουτς με πόνεσες. Έχω πληγώσει αρκετά και όσο και να προσπάθησα να το αποφύγω … δυστυχώς πολλές ψυχές πληγώθηκαν από αυτή την ιστορία. Και είναι τόσο περίεργο. Και να μη θέλεις να πληγώσεις …

Ρενάτα μου, δυστυχώς η λεπίδα κόβει πολύ.

Μάικα, καλός ήρθες στο blog μου. Ο χρόνος θα δείξει φαντάζομαι αλλά αυτό το κατακούτελα φοβάμαι!

Ιολιθικέ, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Kαλός ήρθες. Θα τα ξαναπούμε.

Χιονάτη μου, το αξίζει με το παραπάνω!!! Με κάνει και χαμογελώ!

Mind μου, πολλά φιλιά και πολλά χαμόγελα. Λες να φτιάξω και εγώ έναν καινούργιο εαυτό; Μια χαρά σε βλέπω να περνάς! Συναυλιούλες!

Δέσποινα, δεν μπορώ να νοιάζομαι μόνο για την πάρτη μου. Αρνούμαι κατηγορηματικά. Ούτε να ανασάνω δεν μπορώ στη σκέψη αυτή. Απλά κάνω υπομονή. Μόνο δύο μήνες περάσανε. Υπομονή λοιπόν.

Σε αναμονή του καινούργιου σου look, Morgana μου. Φιλιά.

Marina είπε...

Relax and do it whenever you feel.
Γκρινιάρη, ε γκρινιάρη..

NinaC είπε...

Αφέσου....

mortaki είπε...

Everyone wants to be found...

θέλει να κοιμάσαι με ανοιχτά πανιά και ανεβασμένη άγκυρα...

Καλά ταξίδια!

maika είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
maika είπε...

..κατακούτελα σημαίνει.. μια κι έξω..δε θα προλάβεις ούτε να το σκεφτείς ούτε να φοβηθείς...

καλημέρα!

Cinematia είπε...

Θα έρθει στιγμή που όλα μπροστά σου θα ξεκαθαρίσουν,η φύση θα λύσει το μυστήριο,θα αφεθείς!Είναι μέσα σου όλα όσα θες να γευτείς απλά η καρδιά δεν τα θέλει τώρα..

Anna είπε...

Βλεπω το διορθωσες το "απο τη Μαδριτη", αναρωτιομουν κι εγω ποσες Αννες Ισπανιδες να ξερει αυτο το παιδι :Ρ
Βρε θα μας πεθανεις! Καλα λεει ο Λαμπρουκος! Τη μια χαχαχου με τα ταξιδακια και την αλλη στο κλαψ κλαψ! Μπαινουμε στο blog σου πλεον διστακτικα, να δουμε τι θα μας τυχει και σημερα....ΧΑΛΑΡΩΣΕ!!

Τις καλημερες μου... τι να σε κανουμε, εναν Αντρεα σε εχουμε θα σε ανεχτουμε οπως και να χει :)

NetKerveros είπε...

Μαρίνα ... πρέπει να είμαι πολύ γκρινιάρης ε;

CD μεγάλο χαμόγελο σου στέλνω.

Μορτάκι καλός ήρθες στο blog μου. Λέω να ανοίξω τα πανιά μου και όπου με βγάλει.

Μάικα, μέχρι τώρα σφαλιάρες έχω φάει. Πολύ καλημέρα

Cinematia, καλός ήρθες στο blog μου. Μια χαρά τα λες αλλά ώσπου να μου τα ξεκαθαρίσει η φύση, πολλές καρδιές θα έχω πληγώσει.

Άννα μου ... καταρχήν, αν διάβασες τη λάθος πόλη σημαίνει ότι διάβασες το post μου το πρώτο λεπτό που ήταν live. Το διόρθωσα αμέσως. Μήπως έχεις καμιά έκτη αίσθηση; Δεύτερον, το ξέρω ότι το blog μου έχει καταντήσει σκοτσέζικο ντους, αλλά that's life! Και τρίτον θα με ανεχτείτε όπως έχω, τι να σας κάνω ... είμαι ένας και μοναδικός (χε χε χε). Πολλά φιλιά από την καλοκαιρινή Αθήνα!

ellinida είπε...

Σκωτσέζικο ξεσκωτσέζικο ντους (χα ... τι να πει κανείς για το δικό μου μπλογκ πλέον) αυτός είσαι και γιαυτό σ'αγαπάμε . Πολύ πολύ πολύ .
Φιλιά