Παρασκευή, Μαΐου 05, 2006

Τι Κάιρο, τι Αλεξάνδρεια! (μέρος βου)

Αλεξάνδρεια Απρίλιος 2006

Αχχχχχ ... θυμάμαι τότε που ταξίδευα με την Swissair για Αμερική, που όταν ήταν ώρα για ύπνο, μας κλείνανε τα φώτα και όλοι κάνανε ησυχία για να κοιμηθούμε. Με ένα δίσκο στα χέρια γεμάτο χυμούς και σάντουτσάκια, κυκλοφορούσαν μέσα στο σκοτάδι οι φροντιστές και φιλεύανε όσους ξενυχτάγανε παρέα με ένα βιβλίο. Μόνο στο μέτωπο δεν μας φυλάγανε καληνύχτα! Έτσι ακριβώς και στην Ολυμπιακή. Έτσι ακριβώς ... για τα πρώτα δέκα λεπτά της απογείωσης. Δέκα ολόκληρα λεπτά καταφέραμε να κοιμηθούμε. Αμ που το βάζεις αυτό. Δέκα ολόκληρα λεπτά ύπνου. Με το που οριζοντιώνεται το αεροπλάνο, ανάβουν τα φώτα και ξεκινά τέτοια βαβούρα, μα τέτοια βαβούρα ... και όχι από επιβάτες αλλά από φροντιστές! Να ετοιμάζουν καφέδες και αναψυκτικά στο βάθος του αεροπλάνου και να ακούγονται σαν συναυλία των STOMPS. Και επίτηδες να το κάνανε, τόσες μεταλλικές κανάτες καφέ δεν έχουν να τσουγκρίσουν.

Εγώ δε, σφηνωμένος ανάμεσα στην Αριάνα, που αν δεν έχει παράθυρο με θέα ασφυκτιά, και σε έναν άραβα που κάθε τόσο και λιγάκι στα κενά αέρος να φωνάζει τρεις φορές Αλλάχ! “Τι θα κάνουμε όταν φτάσουμε; Να κοιμηθούμε Αλεξάνδρεια απόψε;” με ρωτάει η Αριάνα; “Δεν ξέρω. Θα δούμε όταν φτάσουμε.” της απαντάω εγώ ψύχραιμος και μέσα μου να σκέφτομαι πως θα ξεμπλέξουμε. Σιγά το πράγμα. Πόσο μακριά θα είναι το Κάιρο. Εξάλλου μας είπανε ... θα πάμε στο γραφείο της Ολυμπιακής όπου φυσικά και θα είναι ανοιχτό στις τέσσερις το πρωί της Κυριακής των Βαίων, θα μας περιμένει μία ακόμα αιθέρια ύπαρξη, σαν αυτή που μας είχε κάνει το check in, και θα τακτοποιήσει όλα τα προβλήματα μας. Σωστά;

Και ενώ εγώ αναρωτιόμουνα αλλά και κατάστρωνα προσεχτικά τα επόμενα βήματά μας, μόλις λίγα μίλια μακρύτερα, ο Φίλιππος και ο Χρήστος στο αεροπλάνο για το Κάιρο καθόντουσαν δίπλα σε δύο αλυσοδεμένους εγκληματίες!!! Τώρα αλυσοδεμένοι ήτανε ... με χειροπέδες ήτανε, ξέχασα να ρωτήσω αυτή τη λεπτομέρεια, αλλά είμαι σίγουρος ότι αυτοί μας είχανε φαει τις θέσεις!!!

Καθόντουσαν που λέτε, στη τελευταία σειρά πριν τις τουαλέτες ... σε εκείνες τις θέσεις που δεν έχουν καν χώρο να ξαπλώσουν προς τα πίσω, μαζί με δύο εγκληματίες και με δύο αστυνομικούς συνοδούς. Γυρνάει ο ένας αστυνομικός και λέει στον άλλον κάνοντας χιούμορ “Σου μυρίζει ζώο;” … αναφερόμενος στους κατάδικους ... “Εμένα μου μυρίζει.” Τώρα, τι του μύριζε δεν ξέρω, αλλά στο δικό μας αεροπλάνο, με προορισμό την Αλεξάνδρεια, εμένα μου μύριζε μια λερωμένη πάνα από το μωρό που είχε πλαντάξει στο κλάμα στο πίσω κάθισμα.

Κάποια στιγμή, και μετά από μία αποτυχημένη προσγείωση λόγω δυνατού αέρα, δεήσαμε και φτάσαμε στην λάθος πόλη. Η δε Αριάνα, να μου τα έχει πρήξει. Τουλάχιστον δέκα φορές πρέπει να μου είπε, “Εγώ λέω να μείνουμε Αλεξάνδρεια απόψε. Πότε θα έχουμε την ευκαιρία να ξανάρθουμε εδώ. Θα σηκωθούμε αύριο πρωί πρωί, θα γυρίσουμε την πόλη, και μετά θα πάμε Κάιρο”. Το πρωί πρωί μου άρεσε. Η ώρα είχε πάει σχεδόν πέντε. Λίγο η καθυστέρηση από Αθήνα, λίγο η αποτυχημένη προσγείωση, μία ώρα στην ουρά για τη βίζα, μείων μία ώρα διαφορά γιατί οι αιγύπτιοι θέλουν να ξυπνάνε για δουλειά μαζί με τους Ελβετούς ... να μη σας τα πολυλογώ, η ώρα είχε πάει σχεδόν πέντε και είχαμε κοιμηθεί δέκα ολόκληρα λεπτά! Και αρχίζουμε τα SMS. “Φτάσατε;” “Φτάσαμε!” “Βγάλατε βίζα;” “Βγάλαμε με 15€” “Εμείς 12€!” Γυρνάει μια γιαγιούλα δίπλα μου και μου λέει “Εγώ πλήρωσα 30€ στη πρεσβεία στην Αθήνα!” Τι να της πεις; Καλωσόρισες στην Αίγυπτο!

Βγάζουμε συνάλλαγμα, παίρνουμε τις βαλίτσες μας και κατευθυνόμαστε προς την έξοδο. Εντωμεταξύ μέχρι να τα κάνουμε όλα αυτά, η αίθουσα είχε αδειάσει. Όλοι οι local είχαν φύγει από τους πρώτους και είχαμε μείνει πέντ’ έξη Έλληνες. Η Αριάνα το βιολί της. “Εγώ λέω να μείνουμε στην Αλεξάνδρεια. Που να τρέχουμε στο Κάιρο βραδιάτικα.” “Βρε Αριάνα,” της λέω, “το ξενοδοχείο μας είναι στο Κάιρο και το έχουμε πληρωμένο! Που θα βρούμε ξενοδοχείο στις πέντε το πρωί;” Και που να ήξερα τι μας περίμενε με το ξενοδοχείο, αλλά αυτό δεν ήτανε το πρόβλημά μας εκείνη τη στιγμή ... το πρόβλημά μας ήτανε να βρούμε το γραφείο της Ολυμπιακής.

Και μα το θεό, να πέσει κεραυνός να με κάψει αν λέω ψέματα για αυτό, περνάμε το τελωνείο ... η αυτόματη πόρτα ανοίγει ... βγαίνουμε έξω σε ένα σκοτεινό δρόμο οπού λες “τώρα θα μας βιάσουνε” ... και η πόρτα κλίνει πίσω μας και δεν ξανανοίγει!!! Γραφείο την Ολυμπιακής ... πουθενά!

συνεχίζεται ...

23 σχόλια:

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

τα λεξοντανιλ (μερος βου)....
ποτε τα δινετε?...
στο διαλειμμα?.....
;pppp


καλο ξημερωμα...αφεντικουλι μ'!!!!

Λαμπρούκος είπε...

Τώρα όσο και να προσπαθείς να ξέρεις ότι δε πρόκειται να σε λυπηθούμε μια στάλα...

ellinida είπε...

Αμάν βρε Αντρέα , με το σταγονόμετρο μας την δίνεις αυτή την Αίγυπτο !
Χιχι αναρωτιέμαι τι σας περίμενε στο ξενοδοχείο στο Κάιρο .
Μήπως κάτι που κουνιόταν κάτω από το σεντόνι ? Το κάτω ΣΤΡΩΜΕΝΟ ΣΕΝΤΟΝΙ και δεν μπορούσε να διαφύγει ... και πήγαινε πάνω-κάτω πάνω-κάτω . Και υποψιάζεσαι τι μπορεί να είναι ...
Και είναι ! Η κατσαρίδα σίγουρα υπήρχε την ώρα που έστρωνε το κρεββάτι η καμαριέρα . Γιατί δεν γινόταν αλλιώς !
Και πας να πιείς το καφεδάκι σου για να συνέλθεις από την αηδία . Τι το ήθελα ! Αφού καφέδες δεν πίνω !
Και νοιώθεις κάτι περίεργο στο στόμα σου . Και το βγάζεις με ευγένεια και χάρη ... και είναι μία ωραία μύγα που αυτοκτόνησε πέφτοντας στο φλυτζάνι σου .
Μου ξανασυνέβη και δεύτερη φορά . Μετά από αυτό έπινα μόνο διαφανή πράγματα !
Χιχι να σας πω εγώ για την Αίγυπτο ... ναι υπάρχουν και χειρότερα από την Ελλάδα !
Αναμένωμεν εναγωνίως την γάμα συνέχεια .
φιλιά

Psipsinel είπε...

tarata taaaammmmm san sirial stin tileorasi mas to kovis!

nyctolouloudo είπε...

χειρότερος και από την TV με τις διαφημίσεις είσαι....


εμας, μας ζητήσανε '' μπαξίσι '' για το χαρτί τουαλέτας στην Ιορδανία.

snikolas είπε...

Είδες ρε τα πατριωτάκια μου που σε είχανε στον αφρό; Είδες; Να μάθεις άλλη φορά να μην ταξιδεύεις μαζί τους!

loukoumaki είπε...

bre kouto, ayta einai ta omorfa tis aiguptou.... ase pou etsi opos ta les mexri tora ston afro sas eixan, ego exo meinei sto "aerodromio" tis alexandrias 6 ores perimenontas ton kuriouli na mou bgalei visa!
pantos perimenoume part 3 me agonia!

ego perimeno kai to story pou mou etakses! (se paidi kai se trelo min tazeis!!)
filakia kalo wkd
a.

NetKerveros είπε...

Να σου πω Βασιλική, θα μου χρειαζότανε ένα λεξοτανιλ στα επόμενα λεπτά που ακολουθούσαν.

Μοργκάνα, αν κάποιος έκανε φόνο σε αυτή την ιστορία αυτός θα ήμουνα εγώ!

Μένω Εκτός, sorry, αλλά δεν προλαβαίνω, σου υπόσχομαι σύντομα την συνέχεια.

Ευχαριστώ που συμπάσχεις μαζί μου Λαμπρούκο.

Περιέργως Ελληνίδα μου, σε αυτή την ιστορία ελάχιστα φταίγανε οι Αιγύπτιοι. Οι Έλληνες τα κάνανε μαντάρα μέχρι και την τελευταία στιγμή!

Ψιψινέλ, να το κάνουμε reality μιας και σ’ αρέσουν; Οι παίχτες θα μπαίνουν σε ένα αεροπλάνο της ολυμπιακής με σκοπό να φτάσουν στον προορισμό τους.

Μεθυσμένα Χρώματα, αν είναι να αρχίσω να γράφω για τους Αιγυπτίους και τα φιλοδωρήματα που μας ζητάγανε δεν θα τελειώσω ποτέ!

Δεν ήξερα να πάω Αίγυπτο μέσο Ζυρίχης. Βρε Νικόλα.

Λουκουμάκι μου, δεν έχω παράπονο. Και χυμό μου δώσανε στο αεροπλάνο, και σαντουιτσάκι μου δώσανε. Τι και αν με πήγαιναν στην λάθος πόλη. Μικρή λεπτομέρεια. Όσο για την άλλη ιστορία μάλλον θα σε απογοητεύσω γιατί δεν έχει και πολλά να πω.

the ibt είπε...

Εδώ είναι που αναφωνείς "Χίλιες φορές Аэрофлот!"

Σταυρούλα είπε...

Λοιπόν, Ανδρέα, για σκέψου την ιδέα να το γράψεις σενάριο για σίριαλ.Μπροστά του τύφλα να 'χει το "παρά 5"! Αναμένω εναγωνίως τη (γ')συνέχεια κια γρήγοραααααα!

Xνούδι είπε...

Μετά από παρότρυνση φίλης που σε διαβάζει και έχοντας χτες και σήμερα χρόνο, αποφάσισα να πάρω ένα ένα τα posts σου από την αρχή.

Τέλειωσα πριν από λίγο. Να σου πω ότι σκεφτόμουν κάποια λεπτά τι να σου γραψω.

εξαιρετική γραφή netkervere. Ψυχή και συναίσθημα.

"Είναι πολλά που θέλω να σου πω"
"Αρπάζω την ζωή ξανα"
και τόσα άλλα, τόσα πολλά.

Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις που χαρίζεις, ακόμα και σε κάποιους που δεν΄ξέρεις.

Ειλικρινά, κατά την γνώμη μου, ένα από τα πιο όμορφα blog.

καληνύχτα.

υγ "Ίσως με αυτό το γράμμα κάπως καταφέρω να σου δώσω εκείνη την αγκαλιά ... εκείνο το φιλί ... και ίσως ένα τελευταίο χάδι".

Τα τελευταία χάδια ξέρεις συνήθως πονάνε. Αλλά αυτό το συγκεκριμένο, όπου δόθηκε, ήταν σίγουρα θείο δώρο, ακόμα κι αν ήταν κρυμμένο μέσα σε λέξεις.

Αντε πάω, γιατί θα γράψω σεντόνι σχόλιο.

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

μπουγατσοκαλημερες...
κυριακατικες...
;pppp

NinaC είπε...

... η αυτόματη πόρτα ανοίγει ... βγαίνουμε έξω σε ένα σκοτεινό δρόμο οπού λες “τώρα θα μας βιάσουνε” ...

KAI META? KAI META?

NetKerveros είπε...

Iblog, περίμενε να γράψω και για την επιστροφή και μετά θα αναφωνήσουμε όλοι μαζί!

Ρενάτα, μάλλον θα με θεωρήσουν υπερβολικό εδώ στην Ελλάδα. Αυτά τα πράγματα συμβαίνουν μόνο σε υπερπαραγωγές του Hollywood.

Χνούδι ... με σκλάβωσες με τα λόγια σου. Δεν ξέρω αν μου έδωσες ένα χάδι αλλά σίγουρα μου έδωσες ένα πολύ μεγάλο χαμόγελο με τα σχόλιά σου. Το συγκεκριμένο post που αναφέρθηκες πονάει ακόμα πολύ γι αυτό και δεν μπορώ να το σχολιάσω περαιτέρω. Να σου πω την αλήθεια πάγωσα για μια στιγμή όταν διάβαζα για το πόσο πολύ σε άγγιξε. Χίλια ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και θα τα πούμε ξανά σύντομα. Φιλιά.

(Καλά βρε σεις ... με κουτσομπολεύετε ... κάνε φίλους bloggers να δεις καλό μετά σου λένε :-)

Βασιλική, επειδή εγώ είμαι χαμουτζής, πρέπει να διευκρινίζεις αν η μπουγάτσα είναι με τυρί, με κρέμα, με σπανάκι κλπ. Πολύ καλημέρα!

Μοργκάνα μου ... φαινομενικά πέρασα απίστευτα στην Αίγυπτο. Φαινομενικά χαμογελώ κάθε πρωί. Το θέμα είναι ότι χαμογελώ. (ετοιμάσου σύντομα για καινούργια κλάματα!)

CD μου ... δεν έχει κανείς εδώ μέσα υπομονή; Έρχεται σύντομα και η συνέχεια.

Xνούδι είπε...

Oh yes, ξέρω από τέτοια Posts (είμαι στο διδακτορικό τώρα) :)

εγώ σε ευχαριστώ.

Anna είπε...

Ξερω ξερω, αργησα, αλλα και τι το θελα που ηρθα; Παλι με την αγωνια πανω στο καλυτερο εμεινα, καλυτερα να αργουσα κι αλλο και να τα διαβαζα ολα μαζι μολις βγει κι η συνεχεια. Αμαν βρε Αντρεα, επειδη δηλαδη σου ειπαμε και σου ξαναειπαμε το τι ωραια που γραφεις το εχεις δει διασημος συγγραφεας τωρα και μας τυραννας;; Για να πας Αιγυπτο καλα κοιμηθηκες μονο δεκα λεπτα, κατσε κι ενα βραδυ ξυπνιος να το τελειωσεις το ρημαδι το ποστ!! Απο τα χειλη σου κρεμομαστε βρε πουλακι μου!

(αντε ενταξει, ας μη σε αγχωνω, αυτα θελουν εμπνευση)
Keep writing!

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

σιγα μην σε διευκρινησω κιολας!!!!
μπριτςςςςς....
;pppp

SomeonethatIusedtobe είπε...

Πω πω πω! Τι ταξίδι ήταν αυτό? Όλη η γκαντεμιά μαζί σας ταξίδεψε??

alombar42 είπε...

Ολο εκπλήξεις αυτό το ταξίδι.

Μόνο στο σημείο με το βιασμό, στο τέλος, δεν μας είπες τι έγινε :)

ellinida είπε...

Είναι 9 του μηνός ... 4 μέρες περιμένουμε την πληκτική συνέχεια .
Πάλι ταξιδάκι είσαι παλιόπαιδο ?
φιλιά

henrygrey είπε...

Βρε βρε περιπέτειες :) Τι μας έπιασε όλους αυτό τον καιρό και ταξιδεύουμε? (Γύρισα χθες απο Βιέννη εγώ). Άντε γράψε τη συνέχεια γιατί η υπομονή έρχεται ακόμα με την Alitalia (κι αυτή ΠΑΝΤΑ αργεί)

Σταυρούλα είπε...

Καλημέρα!Σιγά που θα το θεωρούσανε υπεβολή. Σκέψου όλους τους ταλαίπωρους που έχουν ταξιδέψει με την Ολυμπιακή και τι σενάρια θα έφτιαχναν! Άντε μη μας βασανίζεις άλλο, γράψε τη γ' -και τελευταία ελπίζω- συνέχεια! Χτες που δεν μπορούσα να δω το μπλογκ , μ'εφαγε η αγωνία αν την είχες γράψει!

NetKerveros είπε...

Χνούδι μου, άμα έχει διδακτορικό σε αυτά τα ποστ τότε έχουμε πολλά να πούμε :-)

Καλά βρε Άννα, μη φωνάζεις. Μέχρι τις 4 το πρωί έκατσα χτες το βράδυ για να το γράψω. Δεν προλαβαίνω. Μία η δουλεία, μία οι έρωτες μου ... που καιρό για γράψιμο. (ψιτ ... τα μυαλά μου ακόμα δεν έχουνε πάρει αέρα αλλά αν συνεχίσεις να με κολακεύεις θα με δεις μια μέρα καβάλα σε ένα καλάμι!)

Βασίλω ... πείνασα τώρα. Τι μπουγάτσα να φαω;

Snowhite ... στην τσεπούλα μας την είχαμε την γκαντεμιά σε όλο το ταξίδι!

alombar42 ... η συνέχεια επί της οθόνης ... η στο blog σύντομα.

Συνεννοημένοι είστε όλοι σας; Ελληνίδα, το καλό πράγμα αργεί! (και δεν είμαι ταξιδάκι αν και θα έπρεπε!)

Μορκγάνα μου, έχουν γίνει τόσα πολλά που δεν τα χωράει ο νους σου. Ουσιαστικά τα έχω κάνει εγώ θάλασσα και δεν με σώζει ούτε γαργαλητό ούτε τίποτα. Κάποια στιγμή θα ξεσπάσω στο blog μου.

Henry, ξέρεις το ουνα φάτσα ούνα ράτσα; Ε! ούνα Alitalia ούνα Ολυμπιακή! Welcome back.

Ρενάτα, βαλτή από την Ελληνίδα είσαι; Έγραψα! Έγραψα! Αλλά έχει και συνέχεια!!! χε χε χε